 |
Mehdi Hyseni |
SAHERË DËSHTON KUVENDI!
(Poezi satirike-refleksive)
Saherë që dështon Kuvendi,
më djeg kraharori nga nevria:
në ç’humnerë po bie vendi,
sa lart po ngjitet poshtërsia.
Saherë që dështon Kuvendi,
flas me veten e s’gjej qetësi:
sa paturpsisht trajtohet vendi,
nga kapriçiozë e faqezi.
Saherë që dështon Kuvendi,
gropë më bëhet në zemër,
sa i pavlerë po bëhet vendi,
kur po matet me një emër.
Saherë që dështon Kuvendi,
në mendje më rrinë luftëtarët,
që falë tyre u çlirua vendi,
e sot byryten në të tygjarët.
Saherë që dështon Kuvendi,
para sysh më rrinë epitafet,
mbi gurë varresh si zë vendi,
e sot përdhosen nga tarafët.
Saherë që dështon Kuvendi,
ndihem në palcë i zhgënjyer,
në ç’derexhe ka rënë vendi,
nga egocentristë të pafytyrë.
Saherë që dështon Kuvendi,
më bie për tokë imuniteti,
pse lejojmë me u dhunu vendi,
nga të çmendurit pas pushteti?!
KËSHILLË PA PAGESË
(Humoreske)
Një këshillë për të parin,
si duhet vazhdu me skenarin
n' luftë për ta pasë kryetarin,
hiqe Albulenën, qite Xhelalin.
Si kuadër ndër ma të mirin,
provoje gjeniun Agim Bahtirin
Nëse as ky nuk e shton dozën,
propozoje Donikën a Mimozën.
Nëse as këto ciklin s’e mbyllin,
përdore ,,mulla"Haxhi Abdylin
Në qoftëse punët më tej ngecin,
si kartë rezervë, nxirre Pecin.
Nëse as F. Peci s’të bën punë,
mos u ndal, shtyje gjer në fund
Provoje në vazhdimësi fatin,
përdori; Bashën e Muratin.
Po s’ ndezi as ky Hekurani,
lyp ndihmë te Bibla a Kurani
Konsulto Tërnavën e Dodën,
ata me lutje ta sigurojnë votën
S'SHTON PESHË,
AS ME RROBA VESHË!
Ulur në rresht të parë,
e veshur me të bardhë,
në çdo 48 orë rresht
e peshojnë në test.
Matet e çmatet,
s' rritet e nuk zgjatet
merr të njëjtin rezultat:
pesëdhjetë e shtatë.
Nuk shton në peshë,
as me rroba veshë,
por për çdo matje kot
ani se nuk merr votë
meditjen e merr të plotë.
E PANË KU I ÇOJ GOJA!
(Satirë)
Po shpresoj sot, pa dyshim,
e panë ku i çoi fjala pelim
E sa kundërmuese u bë loja,
kur jashtëqitja nisi nga goja.
Politika nuk shkon me inat,
përveç votës, kërkon zanat
Po s’e mban n’kontroll inatin,
në politikë e humb primatin.
Kush ka prirje për politikë,
nuk e mbyll fjalinë me pikë,
por vazhdon... me tri pika –
përndryshe, të shkel politika.
Politika është lloj mjeshtërie:
lëmshit t’pshtjellë me i gjet fije,
me mësu gjuhën me folë but,
me tjerr holl e mos me këput.
ME NJERËZ PA MEND,
- S’KA KUVEND!
Kuvendi s’është klinikë rehabilitimi
për ata që kanë probleme mendore
as për ata që u mungon edukimi,
që mezi kanë mbaruar shkollën fillore.
Kuvendi s’është për ngatërrestarë
as për njerëz të prirë për përçarje
që shkelin çdo normë për të dalë të parë
që thirren në bashkim e punojnë për ndarje.
Kuvendi s’është vend për sfilatë ,
ku prezantohen trendët e modës,
ku (ç')përdridhen burrat e gratë,
nga regjisori pas perdeve të podës.
Kuvendi nuk është sallë e sportit
as arenë gladiatorësh maniakë
s’është “harem” as pronë e të fortit
as klub i përfaqësuesve endacakë.
Shtëpia e popullit, e quajtur Kuvend,
është institucion, ku hallet adresohen,
ku kërkohet, pjekuri, arsye e mend,
e jo byro, ku të papunët punësohen.
VOTA PËR RROTAÇ TË RROTA!
(Humoreske)
Hajde, hajde mori Dudi
rrëmujë po shkon për qeveri,
i kemi punët si mos më keq,
na ranë hise dreqërit bineç.
Dreqi i parë kënaqët me kriza,
të tjerët nën të i duken miza;
me maje të gjuhës helm lëshon,
por...et vet, e vet shkelmon.
Hiç nuk skuqet nëse të ka sha,
kur i duhesh, të mban në krah;
s’njeh parim me ardhë te vota,
veç me mbetë rrotaç te rrota.
Dreqërit tjerë janë laramanë,
as ata tubë s’ mund i bënë,
me të parin jo, po as mesveti –
secili hyxhym e të pushteti.
Për të ardhë deri te shumica,
ulë pantollat i mban pakica;
cilado palë t’u ofron kënaqësi,
ia kryejnë punën...për qeveri.
E kanë qitë në prehër inatin
pse s’ua dha vota takatin;
me qenë vetëm afër çepit,
me ia ditë lezetin xhepit.
Kësaj here ndryshoi puna –
të dy palëve ua lëshoi guma;
po ju duhet me hy në pazar,
me nda lekun me hisedarë